Het zit erop!

Hallo allemaal,

Iets vertraagd door de drukte zal ik jullie weer op de hoogte brengen van alles wat ik zo nog heb meegemaakt.
Mijn vorige blog sloot ik af met de melding dat ik alleen nog maar bergen toetsen te gaan had. Ik kan jullie vertellen dat deze bergen beklommen zijn. De toetsen zitten er op en Anouk is weer thuis. Dit ging niet zo maar. Op dinsdag 12 juli begon ik met mijn eerste toets Diagnose und Förderung. We hebben de toets al besproken, maar volgens mij heb ik heel veel fout. Woensdag had ik Deutsch als Zweitsprache en dat was goed te doen. Donderdag hadden we de toets Die deutsche Orthographie en die ging wel aardig. De dagen die volgden waren niet plezierig. Ik kreeg oorpijn , hoofdpijn en voelde me knap grieperig. 's Nachts ben ik meerdere keren uit bed gemoeten. Bah zo is het absoluut niet leuk. De druk bij mij werd alleen maar hoger, want ik moest en zou de toetsen halen. Dat had ik immers mezelf beloofd. 's Zondags zat ik er helemaal doorheen. Ik zag mijn tante op de webcam en begon spontaan te huilen. Ze kent me door en door en wist weer de juiste dingen te zeggen, waardoor ik me beter ging voelen. Na een uurtje Skype voelde ik me weer wat beter. Mijn tante maakt altijd wel weer grapjes en daardoor vergeet je de ellende. Dat had ik even nodig. En een uurtje slapen had ik ook even nodig. Dat heb ik dan ook maar gedaan. Het werd geen schoonheidsslaapje, maar wel eentje waar ik van opknapte. Kort daarna regelde mijn tante dat ik via skype even met mijn moeder kon praten. Dat was ook erg fijn. Na het avondeten ben ik weer aan mijn huiswerk begonnen. Het verliep allemaal wat rustiger, al was ik nog grieperig.

De nieuwe week begon met maar liefst drie toetsen en een mondeling op één dag. Ze krijgen er geen genoeg van hier zeg. Dinsdag had ik de laatste twee toetsen en zat het er op. Ik kan jullie niet vertellen hoe blij ik was. Mijn griep was al wat bijgetrokken en ik dacht: ’laat ik mezelf maar eens met een herrliches deutsches Radler verblijden.’ Met een grote groep Erasmusstudenten zijn we uit geweest. Noukie had haar feestje kan ik verklappen. Rond middernacht was ik weer op mijn kamer en heb ik om te beginnen maar eens wat boeken ingepakt. Die heb ik niet meer nodig en kunnen in de tas om naar huis te gaan. Dat voelde erg prima moet ik zeggen.
Na dit gezellige avondje moest ik nog de laatste loodjes. Ik moest nog naar een museum voor het HAN-dossier. Ik koos voor Erzbischöfliches Diözesanmuseum und Domschatzkammer in Paderborn. Het museum lag in de stad. Ik ging er te voet heen en heb er twee uur rond gelopen. Hoewel ik veel positieve verhalen van andere Erasmusstudenten gehoord heb, was dit museum niet helemaal mijn ding. Het was mij te kerkelijk, maar het sloot wel aan bij het Liborifest waar ze in Paderborn druk mee waren. De stad was vanwege dit kerkfeest niet zo gemakkelijk te bereiken. Dit feest trekt maar liefst 1,7 bezoekers en dat is niet niks. Het vereist een goede organisatie.

's Avonds heb ik mijn laatste taak gemaakt namelijk het Reflexionsbericht. Dit heb ik de volgende dag ingeleverd en ben zo als een haas naar mijn kamer gegaan. HET ZIT ER OP!!!! IK MAG NAAR HUIS !!!

's Avonds hoorde ik via skype dat mijn moeders hechtingen waren verwijderd en dat de operatie niet helemaal geslaagd is verlopen. Bah, dat is minder. Het betere nieuws was dat mijn oom en tante mij donderdags in Viersen van de trein zouden komen halen. Yeahhhh daar had ik zin in.
De volgende dag leverde ik snel mijn Reflexionsbericht in en hoppa richting de bus. Om half drie was ik in Viersen en daar stond mijn trouwe taxichauffeur en bijrijder klaar. De knuffel heeft nog nooit zo goed gevoeld. Eenmaal thuis viel er een hoop spanning van mij af. Mijn eigen kamer, mijn eigen bedje en vooral mijn eigen thuis was nog nooit zo belangrijk als op deze dag. Dezelfde avond heb ik nog gezellig met mijn oom, tante en broer wat gedronken om zo te ‘’vieren’’ dat ik weer terug ben. Dat was erg gezellig!

De volgende ochtend heb ik hier de draad weer opgepakt. Ik kreeg een e-mailbericht van mijn middelbare school of ik geen bijlessen Duits wilde geven. Deze bijlessen zijn dan voor leerlingen van alle leerjaren en alle niveaus. Zoals het er nu naar uitziet, zal ik voornamelijk de bovenbouw gaan begeleiden: Havo4-5 en VWO 4-5-6. Dat leek me wel wat en heb meteen gereageerd. Dit is nog even afwachten.

Inmiddels zijn we weer wat dagen verder. Ik ben weer tot rust gekomen en kijk terug op een paar vermoeiende, maar zeer leerzame maanden in Paderborn. Ik had het voor geen goud willen missen. Helaas moet ik nog steeds heel veel cijfers terug krijgen, dus het aantal behaalde studiepunten kan ik jullie nog niet mededelen.

Het leven in Venray heb ik inmiddels alweer helemaal opgepakt. Ik heb er alweer een aantal werkdagen op zitten bij het gezelligste café van Venray. Afgelopen week ben ik nog naar Phantasialand geweest en nu kunnen we nog een paar dagen van de Venrayse kermis genieten. Dat is natuurlijk erg gezellig.

Dit was het dan weer!

Liefs, Anouk