Hard werken wordt beloond

Hallo allemaal,
In mijn vorige blog schreef ik dat ik in de Pinksterweek vrij had. De hele universiteit is in die week dicht, aangezien dit de zogenaamde ‘’Lesewoche’’ is. Alle studenten krijgen dan de tijd om goed de toetsen voor te bereiden en alle literatuur door te lezen. Het is namelijk nogal wat literatuur dat we hier voor iedere les moeten lezen. Op deze manier kun je dan weer een beetje bijwerken.
In deze week heb ik veel aan school gewerkt. Om tijd te sparen heb ik een start gemaakt met de verslagen. Het eerste verslag waar ik mee begonnen ben is ‘’Jakob Grimm und die deutsche Orthographie’’. Voor het vak Transkribieren und Annotieren von Videodaten heb ik nog aan de opdrachten gewerkt. We moesten een Minimal- en een Basistranskript maken. Het was de bedoeling dat we naar een videofragment luisterden en precies noteerden wat er gezegd werd. Ook moesten we hierin de (adem)pauzes en de klemtonen aangeven. Ik vond het af en toe erg lastig om goed te horen waar de klemtoon op lag en welk woord überhaupt uitgesproken werd. Afgelopen week kreeg ik ineens mail: ‘’Uw opdrachten van het vak Transkribieren und Annotieren von Videodaten’’ zijn beoordeeld.’’ In alle nieuwsgierigheid ben ik meteen naar de juiste website gegaan, waar ik ook mijn opdrachten opgezet heb. Wat ik nooit verwacht had stond er dan toch echt: zowel het Minimaltranskript als het Basistranskript is met een 1.0 beoordeeld. Vertaald naar het Nederlands zou dit een 10 zijn. En dat dan twee keer. Mijn dag kon natuurlijk niet meer stuk, nadat ik dat zag.
Het leren voor de eerste toets stond ook nog op de planning, want die stond vorige week maandag voor de deur. Vol spanning ging ik erheen. Ik had totaal geen idee wat ik kon verwachten. ‘’Zal de toets moeilijk zijn?’’ ‘’Heb ik me wel goed genoeg voorbereid?’’ ‘’Zal de docente de toets streng beoordelen?’’ etc.etc. Uiteindelijk heb ik de toets geschreven. Eigenlijk kregen we hier maar 45 minuten voor. De hoeveelheid van deze toets was te vergelijken met de toetsen op de HAN, dus erg groot voor de tijd die je kreeg. Helaas had ik hierdoor tijdsnoot. De assistente van de docente was bij de toets aanwezig en vroeg mij of ik extra tijd nodig had. Dit was erg prettig! Vandaag, een week na de toets, had ik dit vak weer. De docente gaf direct aan dat maar één persoon de toets niet gehaald heeft en deze persoon heeft al een e-mail ontvangen. Dat betekende goed nieuws voor mij! Het cijfer zal, naar verwachting, volgende week bekend worden.

Afgelopen week heb ik nog iets heel bijzonders meegemaakt. Mijn oom en tante waren een paar dagen weg naar Winterberg. Aangezien dit niet zo heel erg ver van Paderborn af is, hebben we afgesproken om samen ergens een hapje te gaan eten. Dat is altijd erg gezellig!
Mijn oom en tante hebben genealogie als hobby en bezoeken naamgenoten over de hele wereld. Ik ben afgelopen week ook naar Bottrop afgereisd, waar naamgenoten wonen. Dit was de eerste keer dat ik deze mensen heb ontmoet. Aangezien tijdens de minor ook het Duits spreken centraal staat, kwam dit erg goed uit. Onderweg er naar toe werd ik ingepraat over de reden waarom de Venrayse naam Volle(n)berg(h) in Bottrop terug te vinden is. Je bent min of meer bezig met het ‘’ontdekken’’ van het ontstaan van je eigen familienaam en daarnaast spreek je Duits. We werden ontvangen met een keurig gedekte tafel, waar we gelijk mee moesten eten. Ook de inrichting is heel anders dan bij ons. Natuurlijk is dit nog een extra oefening voor mijn spreek- en luistervaardigheid. Op de terugweg kreeg ik complimenten van mijn oom en tante over mijn spreekvaardigheid. Ik vond het wel lastig om in hun bijzijn Duits te spreken, maar alles moet een eerste keer zijn. De complimenten stak ik in mijn zak en vol goede moed bereid ik me voor op de volgende toetsen.

Zo, nu zijn jullie weer op de hoogte van hetgeen ik hier allemaal beleef en nu ga ik weer verder met de voorbereidingen voor de komende toetsen.

Auf wiederhören / wiederlesen / wiedersehen.

Liefs, Anouk